Poniższe pytanie zostało przesłane do Johna Roski, prawnika / pisarza, którego cotygodniowa kolumna „The Law Q&A” ukazała się w Champaign News-Gazette.

Pytanie

Czy powinienem otrzymać zapłatę za lunch? I czy wlicza się to do 40 godzin tygodniowo, które prowadzą do nadgodzin? Jeśli nie zapłacę za to, czy mogę pominąć lunch i wyjść wcześniej?

Odpowiedź

W większości przypadków pracodawcy nie muszą płacić za okresy posiłków. Nieopłacone okresy posiłków nie liczą się do 40 godzin, które powodują nadgodziny. I nie możesz zmusić swojego pracodawcy do rezygnacji z lunchu, aby wyjść wcześniej.

Mieszanka przepisów federalnych i stanowych reguluje płace i godziny pracy. Prawo federalne nie wymaga przerw na posiłki, ale prawo stanu Illinois tak. Jeśli pracujesz co najmniej 7.5 godziny dziennie, uprawnia Cię to do 20-minutowego okresu posiłku. Okres posiłków musi rozpocząć się „nie później niż 5 godzin po rozpoczęciu okresu pracy”. Ponadto pracownikowi, który pracuje więcej niż 7.5 nieprzerwanej godziny, przysługuje dodatkowy 20-minutowy okres na posiłek za każde dodatkowe 4.5 nieprzerwanej przepracowanej godziny.

Jest to wymagane w ustawie One Day Rest in Seven Act. Jak sama nazwa wskazuje, prawo to uprawnia również pracowników Illinois do jednego dnia wolnego w każdym tygodniu. Prawo zakłada, że ​​masz wolne w niedzielę i wymaga od twojego pracodawcy, aby poinformował cię z wyprzedzeniem, jeśli nie.

ODRISA dotyczy większości pracodawców, ale nie wszystkich pracowników. W szczególności nie dotyczy to pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, którzy są zdefiniowani jako „pracownicy, których łączny czas pracy jednego pracodawcy w ciągu tygodnia kalendarzowego nie przekracza 20.” Ponadto większość pracowników w górnictwie i rolnictwie nie jest objęta ODRISA. ODRISA w ogóle nie ma zastosowania, jeśli wystąpi sytuacja wyjątkowa wymagająca „kompetentnej siły roboczej”.

Prawo federalne mówi, że prawdziwe okresy posiłków nie są płatne, ale okresy odpoczynku są. Zgodnie z przepisami federalnymi „czasy posiłków w dobrej wierze (zwykle trwające co najmniej 30 minut), [brak leksykonu] służą [/ no-leksykonowi] w innym celu niż przerwy na kawę lub przekąski, a zatem nie mają czasu pracy i są nie podlega kompensacji. ”

Przepisy te podkreślają dalej, że „dobre posiłki nie obejmują przerw na kawę ani czasu na przekąski. To są okresy odpoczynku. ”

Aby był to prawdziwy okres posiłku, „musisz być całkowicie zwolniony z obowiązku spożywania regularnych posiłków”. Nie jest to okres posiłku, jeśli „musisz wykonywać jakiekolwiek obowiązki, zarówno aktywne, jak i nieaktywne podczas jedzenia”. Jeśli musisz jeść przy biurku dla pracowników biurowych lub przy swojej maszynie dla pracowników fabrycznych, powinieneś otrzymać zapłatę.

Przepisy Illinois są nieco bardziej niespokojne i mówią, że okresy posiłków są „rekompensowane”, gdy twój czas „spędzasz głównie na korzyść pracodawcy, a nie pracownika”.

Jeśli jest to prawdziwy okres posiłku, pracodawcy nie muszą pozwalać na „opuszczenie lokalu”. Okres posiłków wymagany przez prawo stanu Illinois wynosi minimum 20 minut. Przepisy federalne sugerują jednak, że okresy posiłków powinny trwać co najmniej 30 minut, chyba że istnieją „specjalne warunki”.

Zarówno prawo federalne, jak i stan Illinois wymagają półtorej płacy za pracę przekraczającą 40 godzin tygodniowo. Kto jest objęty tymi przepisami dotyczącymi nadgodzin? To może się skomplikować. Jeśli okaże się, że okresy posiłków są naprawdę okresami pracy, wówczas godziny te liczone są jako „przepracowane godziny” do celów nadgodzin.

Wreszcie pracodawca może ustawić godziny pracy. Jeśli prawo mówi, że muszą dać ci czas na posiłek, ale nie zrobili tego, abyś mógł wyjść wcześniej, prawdopodobnie wystąpią problemy.