Sędzia może sprawić, że jeden z małżonków na bieżąco płaci byłemu współmałżonkowi pieniądze po rozwodzie. Nazywa się to „alimenty”. Dawniej nazywano to „obowiązek alimentacyjny wobec współmałżonka” lub „alimentacja”.

Celem alimentów jest pomóc współmałżonkowi odbierającemu wsparcie w utrzymaniu siebie po rozwodzie oraz pomóc im utrzymać standard życia, jaki mieli podczas małżeństwa. Jednak sędzia nie musi zlecać alimentów. Od osób, które potrafią pracować, oczekuje się zazwyczaj znalezienia pracy i samodzielnego utrzymywania się.

Przepisy dotyczące utrzymania są takie same dla mężczyzn jak i kobiet.

W jaki sposób sędzia decyduje, czy zlecić alimenty?

Sędzia rozważy następujące kwestie przy podejmowaniu decyzji w sprawie alimentów:

• Dochód i nieruchomości
• Potrzeby
• Potencjał zarobkowy, teraz i w przyszłości
• Czas spędzony na wypełnianiu obowiązków domowych
• Czas i pieniądze potrzebne do podjęcia pracy lub szkolenia i edukacji w celu uzyskania pracy
• Styl życia podczas małżeństwa
• Długość małżeństwa
• Wiek
• Warunki fizyczne i emocjonalne
• Wszelkie umowy między małżonkami

Sędzia nie podejmie decyzji na podstawie tego, jak dobrze oboje małżonkowie zachowywali się podczas małżeństwa. To oznacza, że sędzia nie będzie brał pod uwagę takich kwestii jak niewierność czy przemoc domowa, decydując o alimentach.

Jak dużą kwotę alimentów może otrzymać współmałżonek?

Sędziowie zazwyczaj używają tej formuły, aby zdecydować, ile alimentów przyznać małżonkowi:

1. Pomnóż roczny dochód brutto płatnika przez 0,3.
2. Pomnóż roczny dochód brutto odbiorcy przez 0,2.
3. Odejmij 2) od 1).

Wynikiem jest roczna kwota, którą płatnik musi zapłacić odbiorcy.

Istnieje jednak limit kwoty alimentów, jaką może otrzymać odbiorca. Oto jak działa limit:

1. Dodaj kwotę utrzymania z góry do rocznego dochodu brutto odbiorcy. Otrzymaną liczbę zanotuj.
2. Teraz dodaj dochód obojga małżonków razem i pomnóż przez 0,4. Otrzymaną liczbę zanotuj.

Jeśli 1) jest wyższy niż 2), odjąć roczny dochód odbiorcy brutto od 2). Jest to roczna kwota alimentów, którą otrzyma współmałżonek.

Przykład

Oto przykład działania formuły. Załóżmy, że roczny dochód płatnika brutto wynosi $50,000, a roczny dochód odbiorcy brutto to $25,000. Teraz wykonaj trzy pierwsze kroki:

1. $50,000 (dochód płatnika) X 0,3 = $15,000 
2. $25,000 (dochód odbiorcy) X 0,2 = $5,000 
3. $15,000 (z pierwszego kroku ) - $5,000 (z drugiego kroku) = $10,000 

Teraz wykonujemy dwa kolejne kroki, aby sprawdzić, czy kwota ta będzie ograniczona:

1. $10,000 (kwota alimentów) + $25,000 (dochód odbiorcy) = $35,000 
2. $50,000 (dochód płatnika) + $25,000 (dochód odbiorcy) = $75,000. $75,000 X 0,4 = $30,000

Ponieważ 1) jest wyższy niż 2), musimy odjąć: $30,000 (od 2) - $25,000 (dochód odbiorcy) = $5,000. Sędzia nakaże więc płatnikowi zapłacić odbiorcy $5,000 rocznie.

Sąd może nakazać zakup ubezpieczenia na życie w celu pokrycia alimentów dla dziecka lub współmałżonka. Zapewnia to, że w przypadku śmierci osoby płacącej będą dostępne środki na wypłatę wsparcia.

Jak długo trwają alimenty?

Długość alimentów zależy od długości małżeństwa. Skorzystaj z poniższej tabeli, aby dowiedzieć się, jak długo potrwa konserwacja:

Tymczasowe alimenty

Sprawy rozwodowe mogą trwać długo. Współmałżonek może uzyskać alimenty już w trakcie trwania sprawy. Takie alimenty nazywane są tymczasowymi. To zazwyczaj jest zaliczane na poczet długości płatności, gdy rozwód zostanie sfinalizowany.

Tymczasowe alimenty mogą również obejmować:

• Tymczasowe obowiązki rodzicielskie („opieka”), w tym uprawnienia do podejmowania decyzji i czas przeznaczony na opiekę nad dzieckiem

• Tymczasowe alimenty na rzecz dziecka
• Tymczasowe posiadanie domu
• Tymczasowe ograniczenia sądowe